مردم قدرنشناس...

مرحوم حبیب یغمایی تعریف می کرد...
در دوره رضا شاه که عزاداری و سینه زنی و قمه زنی ممنوع شده بود، یک روز ملک الشعرای بهار به مرحوم شوکت الملک - امیر بیرجند - گفته بود:

الحمدالله ولایت شما هم برق دارد؛ هم آب دارد؛ هم مدرسه دارد؛ هم سالن نمایش دارد؛ همه چیز هست... اینکه بعضی ها هنوز شکایت می کنند دیگر چه می خواهند؟!

مرحوم شوکت الملک گفته بود:

آقا! اینها برق نمی خواهند؛ اینها محرم می خواهند...! اینها مدرسه نمی خواهند؛ روضه خوانی می خواهند...! کربلا را به اینها بدهید همه چیز به آنها داده اید!!

حبیب یغمایی متعلق به کوره دهی بود به نام " خور " که خیلی به آنجا عشق می ورزید! در آنجا درمانگاه و کتابخانه و مدرسه ای ساخت و برای آبادانی آنجا جلوی هر کس و ناکسی ریش به خاک مالید و زانو زد!

مهمتر اینکه کتابخانه ای درست کرد و همه کتابهای خطی اش را که در تمام عمر آنها را با خون دل جمع کرده بود به آنجا منتقل ساخت و وصیت کرد بعد از مرگش او را در آنجا دفن کنند!

اما می دانید مردم قدرشناس (!) همان سامان با جنازه اش چه کردند؟!

وقتی پیکر رنج کشیده او با کاروان استادان و شاگردانش (از جمله دکتر اسلامی، دکتر باستانی پاریزی، دکتر زرین کوب، سعیدی سیرجانی و بسیاری دیگر از چهره های نامدار وطنمان) به روستای خور برده شد همان کودکانی که در مدرسه حبیب یغمایی درس می خواندند و همان مردمی که در درمانگاهش دردهای خود را درمان کرده بودند، به فتوای پیش نماز فاضل و دانشمند (!!) همان روستا، دامنشان را پر از سنگهای درشت تر از فندق و کوچکتر از گردو کردند تا جنازه این خدمتگذار به فرهنگ ایران را سنگباران کنند!!

و اما دردناکتر اینکه پس از دفن جنازه حبیب یغمایی، فرزندانش دو سه روزی در مقبره اش خوابیدند و کشیک دادند تا مبادا آن پیکر بیگناه را از زیر خاک در بیاورند و به لاشخورها بدهند!!

متاسفانه تاریخ میهن ما از این ناسپاسی ها و قدر نا شناسی ها داستانهای بسیار دارد...

کسانی که نمی خوانند، تصور می کنند می دانند...!!!

پانوشت: بدترین نوع بیسواد، بیسواد سیاسی است! وی کور و کر است... درک سیاسی ندارد و نمی داند که هزینه های زندگی از قبیل قیمت نان، مسکن، دارو و درمان همگی وابسته به تصمیمات سیاسی هستند!
او حتی به جهالت سیاسی خود افتخار کرده، سینه جلو می اندازد و می گوید که " از سیاست بیزار است! "
چنین آدم سبک ‌مغزی نمی فهمد که بی توجهی به سیاست است که زنان فاحشه و کودکان خیابانی می سازد! قتل و غارت را زیاد می کند و از همه بدتر، بر فساد صاحبان قدرت می افزاید...!

" برتولت برشت "