۱۳۹۲ اردیبهشت ۴, چهارشنبه
قیاس...
مرد فقیرى بود که همسرش از شیر گاوشان کره درست می کرد و او آن را به تنها بقالى روستا مى فروخت. آن زن روستایی کره ها را به صورت دایره های یک کیلویى مى ساخت و همسرش در ازای فروش آنها مایحتاج خانه را از همان بقالی مى خرید!
روزى مرد بقال به وزن کره ها شک کرد و تصمیم گرفت آنها را وزن کند! هنگامى که آنها را وزن کرد، دید که اندازه همه کره ها ۹۰۰ گرم است! او از مرد فقیر بسیار عصبانى شد و روز بعد به مرد فقیر گفت:
روزى مرد بقال به وزن کره ها شک کرد و تصمیم گرفت آنها را وزن کند! هنگامى که آنها را وزن کرد، دید که اندازه همه کره ها ۹۰۰ گرم است! او از مرد فقیر بسیار عصبانى شد و روز بعد به مرد فقیر گفت:
دیگر از تو کره نمى خرم! تو کره ها را به عنوان یک کیلویی به من مى فروختى در حالى که وزن آنها ۹۰۰ گرم است!
مرد فقیر ناراحت شد و سرش را پایین انداخت و گفت:
راستش ما ترازویی نداریم که کره ها را وزن کنیم، ولی یک کیلو شکر قبلا از شما خریدیم و آن یک کیلو شکر را به عنوان وزنه قرار دادیم...!
پانوشت: یقین داشته باش که با مقیاس خودت برای تو اندازه مى گیرند...!
از این آدم ها...
آدمهایی هستند که هر وقت ازشون بپرسی چطوری؟ میگن خوبم...
وقتی می بینن یه گنجشک داره رو زمین دنبال غذا می گرده راهشون رو کج می کنن از یه طرف دیگه میرن که اون نپره...
اگه یخ ام بزنن دستت رو ول نمی کنن بزارن تو جیبشون...
آدمهایی که از بغل کردن بیشتر آرامش می گیرن تا از چیز دیگه!
همون هایی هستند که براتون حاضرن هر کاری بکنن!
اینها فرشته اند...
تو رو خدا اگه باهاشون می رید تو رابطه، اذیتشون نکنین...
تنهاشون نگذارید، داغون میشن!!
همین ها هستند که دنیا را جای بهتری می کنند...
مثل آن راننده تاکسی ای که حتی اگر در ماشینش را محکم ببندی بلند می گوید:
روز خوبی داشته باشی...
آدم هایی که توی اتوبوس وقتی تصادفی چشم در چشمشان می شوی، دستپاچه رو بر نمی گردانند! لبخند می زنند و هنوز نگاهت می کنند...
آدم هایی که حواسشان به بچه های خسته ی توی مترو هست... بهشان جا می دهند... گاهی بغلشان می کنند...
دوست هایی که بدون مناسبت کادو می خرند... مثلا می گویند این شال پشت ویترین انگار مال تو بود!!
یا گاهی دفتر یادداشتی، نشان کتابی، پیکسلی...
آدم هایی که از سر چهار راه، نرگس نوبرانه می خرند و با گل می روند خانه...!
آدم های پیامک های آخر شب! که یادشان نمی رود گاهی قبل از خواب، به دوستانشان یادآوری کنند که چه عزیزند!
آدم های پیامک‌های پر مهر بی بهانه... حتی اگر با آنها بدخلقی و بی حوصلگی کرده باشی!
آدم هایی که هر چند وقت یک بار ایمیل پر محبتی می زنند که مثلا تو را می خوانم و بعد از هر یادداشت غمگین، خط هایی می نویسند که یعنی هستند کسانی که غم هیچ کس را تاب نمی آوردند...!
آدم هایی که اگر توی کلاس تازه وارد باشی، زود صندلی کنارشان را با لبخند تعارف می کنند که غریبگی نکنی...
آدم هایی که خنده را از دنیا دریغ نمی کنند؛ توی پیاده رو بستنی چوبی لیس می زنند و روی جدول، لی لی می کنند!!
همین ها هستند که دنیا را جای بهتری می کنند برای زندگی کردن...!
مثل دوستی که همیشه موقع دست دادن خداحافظی، آن لحظه ی قبل از رها کردن دست، با نوک انگشت هاش به دست‌هایت یک فشار کوچک می دهد...!
چیزی شبیه یک بوسه...
وقتی از کنارشون رد میشی بوی عطرشون تو هوا مونده...
وقتی باهاشون دست میدی، دستت بوی عطرشونو گرفته...
وقتی بارون میاد، دستاشون رو به آسمونه...!
وقتی بهشون زنگ می زنی، حتی وقتی که تازه خوابیدن با خوشرویی جواب میدن و میگن خوب شد زنگ زدی باید بلند می شدم...!
وقتی یه بچه می بینن سرشار از شور و شوق میشن و باهاش شروع به بازی کردن میشن!!
تو حموم آواز می خونن...
آره... همین ها هستند که هم دنیا رو زیبا می کنن و هم زندگی رو لذت بخش تر...
دم همشون گرمه گرم...
آره، دم همشون گرم...
وقتی می بینن یه گنجشک داره رو زمین دنبال غذا می گرده راهشون رو کج می کنن از یه طرف دیگه میرن که اون نپره...
اگه یخ ام بزنن دستت رو ول نمی کنن بزارن تو جیبشون...
آدمهایی که از بغل کردن بیشتر آرامش می گیرن تا از چیز دیگه!
همون هایی هستند که براتون حاضرن هر کاری بکنن!
اینها فرشته اند...
تو رو خدا اگه باهاشون می رید تو رابطه، اذیتشون نکنین...
تنهاشون نگذارید، داغون میشن!!
همین ها هستند که دنیا را جای بهتری می کنند...
مثل آن راننده تاکسی ای که حتی اگر در ماشینش را محکم ببندی بلند می گوید:
روز خوبی داشته باشی...
آدم هایی که توی اتوبوس وقتی تصادفی چشم در چشمشان می شوی، دستپاچه رو بر نمی گردانند! لبخند می زنند و هنوز نگاهت می کنند...
آدم هایی که حواسشان به بچه های خسته ی توی مترو هست... بهشان جا می دهند... گاهی بغلشان می کنند...
دوست هایی که بدون مناسبت کادو می خرند... مثلا می گویند این شال پشت ویترین انگار مال تو بود!!
یا گاهی دفتر یادداشتی، نشان کتابی، پیکسلی...
آدم هایی که از سر چهار راه، نرگس نوبرانه می خرند و با گل می روند خانه...!
آدم های پیامک های آخر شب! که یادشان نمی رود گاهی قبل از خواب، به دوستانشان یادآوری کنند که چه عزیزند!
آدم های پیامک‌های پر مهر بی بهانه... حتی اگر با آنها بدخلقی و بی حوصلگی کرده باشی!
آدم هایی که هر چند وقت یک بار ایمیل پر محبتی می زنند که مثلا تو را می خوانم و بعد از هر یادداشت غمگین، خط هایی می نویسند که یعنی هستند کسانی که غم هیچ کس را تاب نمی آوردند...!
آدم هایی که اگر توی کلاس تازه وارد باشی، زود صندلی کنارشان را با لبخند تعارف می کنند که غریبگی نکنی...
آدم هایی که خنده را از دنیا دریغ نمی کنند؛ توی پیاده رو بستنی چوبی لیس می زنند و روی جدول، لی لی می کنند!!
همین ها هستند که دنیا را جای بهتری می کنند برای زندگی کردن...!
مثل دوستی که همیشه موقع دست دادن خداحافظی، آن لحظه ی قبل از رها کردن دست، با نوک انگشت هاش به دست‌هایت یک فشار کوچک می دهد...!
چیزی شبیه یک بوسه...
وقتی از کنارشون رد میشی بوی عطرشون تو هوا مونده...
وقتی باهاشون دست میدی، دستت بوی عطرشونو گرفته...
وقتی بارون میاد، دستاشون رو به آسمونه...!
وقتی بهشون زنگ می زنی، حتی وقتی که تازه خوابیدن با خوشرویی جواب میدن و میگن خوب شد زنگ زدی باید بلند می شدم...!
وقتی یه بچه می بینن سرشار از شور و شوق میشن و باهاش شروع به بازی کردن میشن!!
تو حموم آواز می خونن...
آره... همین ها هستند که هم دنیا رو زیبا می کنن و هم زندگی رو لذت بخش تر...
دم همشون گرمه گرم...
آره، دم همشون گرم...
اشتراک در:
پست‌ها (Atom)