برو خود را باش...

با آدم ضعیف تر از خودتان تا حالا پینگ پونگ بازی کرده اید؟
منظورم اینهایی هستند که تازه راکت به دست شده اند و چند ساعتی مربی داشته اند و تازه از استایل والیبال به تنیس روی میز آمده اند ( با راکت اسپک می زنند! )
خیلی عجیبه که اینها چون بد بازی می کنند، نمی توانید ببریدشان و اصلا هم مهارت شما مهم نیست! طرف عملا یک بازی دیگری می کند و توهم زده که پینگ پونگ دارد بازی می کند... من و تو هم عملا در این توهم وقتمان حرام می شود و اتفاق بدتر این که وقتی با یک آدم حسابی پای بازی می نشینی، می بینی مهارتت خیلی کم شده و طول می کشد تا به سطح بازی اصلی خودت برسی!

اینها را نوشتم تا حرف اصلیم را بگویم...
وقتی با یک آدم کم فهم معاشرت می کنی و یا آدمی که خودش را به نفهمی می زند، وقتی با یک آدم خاله زنک دم به دم می شوی، وقتی با آدم احمق دمخور می شوی که قضاوتهای عجیب و غریب و خرافی دارد و تحملش می کنی، وقتی با یک آدم روبرو می شوی که دغدغه هایش مسکن و رستوران و لباس برند و... می باشد، دیگر انتظار نداشته باش که از حرام شدن وقتت غصه بخوری... از درجا زدنت هم خجالت نمی کشی... از تجمع برنامه ای نصفه عمل شده و کارهای نیمه تمامت ککت هم نمی گزد... از نخواندن آخرین مقاله تخصصی رشته ات بهت بر نمی خورد... یا ندیدن فلان دانشمند و بلد نبودن مفاهیم بلند حافظ و مولوی و... دردت نمی آورد!!
به مردنت ادامه بده، یا مثل یک بزرگمرد از این وضعیت بیا بیرون و نگذار زنده به گور شوی و بشوی یک مرده متحرک...

" دکتر علیرضا شیری "

پانوشت: پرواز كن آنگونه كه می خواهی... وگرنه پروازت می دهند آنگونه كه می خواهند!