بسیج؛ از دیروز تا امروز...

واژه بسیج برای نسل جوان امروز واژه ای مبهم و با تعابیر کم و بیش ضد و نقیض می باشد؛ واژه ای که برای نسل سوخته ما دارای دو تعبیر متفاوت و عجیب می باشد که تفاوتشان از زمین تا آسمان است!
اوایل جنگ مکانی درست شده بود به نام بسیج که مردم عادی از طریق آنجا آماده می شدند که به جنگ با دشمن خارجی بروند و از مملکت پدری خود دفاع کنند. هر کسی که از این طریق به جبهه اعزام می شد " بسیجی " لقب می گرفت! چرا که آنان مردمانی بودند که از توده مردم " بسیج " شدند تا جان خود را سپر بلای مردمانشان کنند! آن بسیج، دیوار پولادین ایرانی بود که شرف را برای نسل من به معنای واقعی کلمه، معنا می کرد و تکت تک آن بسیجیان، در قامت یک رستم و کیکاووس در پهنای آتش و خون چذابه و پنجوین و شلمچه و مریوان خودنمایی می کردند...
آن موقع اسم بسیجی به خاطر دفاع از وطن، شرف داشت؛ ارج و قرب داشت؛ قداست داشت؛ غرور داشت؛ غزت و بزرگی داشت؛ آرامش داشت...

آمادگی بسیجیان برای مبارزه با دشمن خارجی و دفاع از وطن - ۳۰ سال پیش

امروز اما اسم بسیج، ما را به یاد باتوم و گاز اشک آور و تفنگ پینتبال می اندازد! یاد گروه فشار و بازجوی بند 209 زندان اوین و شکنجه زندانیان سیاسی می اندازد! یاد فجایع کوی دانشگاه تهران می اندازد! یاد اتفاقات پس از انتخابات خرداد 88 می اندازد! یاد قرارگاه عمار می اندازد! یاد وقایع 25 خرداد 88 پل کالج می اندازد! یاد کهریزک و داستانهایش می اندازد...!
بی شک میان بسیجی زمان جنگ با بسیجی امروز به اندازه رشادت و دلاوری تا قساوت و مزدوری تفاوت وجود دارد...
آن موقع بسیج " نیروی مردمی " بود، اما الان بسیج آنطور که خودشان هم اذعان می کنند " نیروی ولایی " است! یعنی آن موقع از مردم دفاع می کرد، اما الان از ولایت دفاع می کند!!

آمادگی بسیجیان برای حمله به مردم و سرکوب هموطنان خود - امروز

خیلی دلم می خواهد ببینم که اگر خدای ناکرده زبانم لال بار دیگر نیروی خارجی به ایران حمله کرد، یکی از این بسیجی های امروزی برای دفاع از ایران جرات می کند از خانه اش بیرون بیاید یا نه!!
من که حتی تصورش را هم نمی کنم، شما را نمی دانم...!!!