وقتی بازیکنی که منتهای آرزویش، دیدن برج میلاد و خیابان آزادی و یا نشستن در پژوی 405 است، اما مجبور است روزانه سوار بر پیکان گوجه ای پسرعمویش شود...
وقتی اوج آرزویش، خالکوبی کردن جمله ی " سلطان دنیا، مادر " بر روی بدنش است...
وقتی آرزوی محالش به تماشا نشستن خانه های ویلایی زیبا است...
وقتی غایت آرزوی او این است که ماهیانه به صورت مستمر (اگر از محل کارش بیرون نیاندازنش!!) 300 هزار تومان پول بگیرد تا آخر هفته برود سر فلان رودخانه و قلیانی چاق کند...
وقتی که عقده اش دارد می ترکد که چرا دختری او را برای دوستی و ازدواج نمی پذیرد...
وقتی اوج آرزویش، خالکوبی کردن جمله ی " سلطان دنیا، مادر " بر روی بدنش است...
وقتی آرزوی محالش به تماشا نشستن خانه های ویلایی زیبا است...
وقتی غایت آرزوی او این است که ماهیانه به صورت مستمر (اگر از محل کارش بیرون نیاندازنش!!) 300 هزار تومان پول بگیرد تا آخر هفته برود سر فلان رودخانه و قلیانی چاق کند...
وقتی که عقده اش دارد می ترکد که چرا دختری او را برای دوستی و ازدواج نمی پذیرد...
ناگه این فرد، یک سال بعد، BMW سوار می شود...
منزلش در فلان منطقه زعفرانیه است...
هی به جاهای خوب خوب دعوت می شود...
سالیانه فقط از باشگاهش 700 میلیون تومان جیرینگی می گیرد و اگر 5 میلیون تومان پولش را ندهند، ناز می کند و قهر می کند و شونصد تا مصاحبه افشاگرانه می کند و می رود...
وقتی با انبوه روزنامه هایی مواجه می شود که عکس تمام رنگی اش را در صفحه نخست چاپ کرده اند...
وقتی هر جا می رود هزار نفر دورش جمع می شوند...
وقتی دخترکان مختلف خواستار ازدواج با او هستند...
منزلش در فلان منطقه زعفرانیه است...
هی به جاهای خوب خوب دعوت می شود...
سالیانه فقط از باشگاهش 700 میلیون تومان جیرینگی می گیرد و اگر 5 میلیون تومان پولش را ندهند، ناز می کند و قهر می کند و شونصد تا مصاحبه افشاگرانه می کند و می رود...
وقتی با انبوه روزنامه هایی مواجه می شود که عکس تمام رنگی اش را در صفحه نخست چاپ کرده اند...
وقتی هر جا می رود هزار نفر دورش جمع می شوند...
وقتی دخترکان مختلف خواستار ازدواج با او هستند...
صبر کنید! من فقط سه کلاس سواد دارم...
با این همه محبت (!) فکر نمی کنید بهتر از شیث رضایی از آب در نمی آیم؟!
شاید اگر من، به جای حضور در فوتبال، استعدادهای نهفته ام (!) کشف نمی شد، الان در خیابانها پرسه می زدم و احتمالا در یکی از روزهای پرسه زدنم، قاتل یکی از داداشی های مملکتم می شدم!!
صبر کنید آقایان! بیش از این به من و امثال من پر و بال ندهید! باور کنید من بی تقصیرم! من اشتباهی ام!!
آقایان مسئول! تا کی باید بودجه های هنگفت، صرف افرادی شود که از اساس با واژه ی " ادب " و " اخلاق " بیگانه اند! باور کنید این موارد، جزء ساده ترین خواسته های یک ملت است...
تو را به خدا خدا مسئولان فکری کنند و بیش از این پول مملکت را در حلقوم این جماعت نادان تازه به دوران رسیده، پرت نکنند...
بالا غیرتا آقایان مسئول! بیایید این پولها را صرف این همه جوانی کنید که در اوج استعداد، کنج خانه نشسته اند و یا مجبورند با حقوق های اندک کارمندی، فعالیتی کنند که نه تخصص شان است و نه به آن علاقه دارند!
خدایش بیامرزد پدربزرگم که همیشه زمزمه می کرد...
با این همه محبت (!) فکر نمی کنید بهتر از شیث رضایی از آب در نمی آیم؟!
شاید اگر من، به جای حضور در فوتبال، استعدادهای نهفته ام (!) کشف نمی شد، الان در خیابانها پرسه می زدم و احتمالا در یکی از روزهای پرسه زدنم، قاتل یکی از داداشی های مملکتم می شدم!!
صبر کنید آقایان! بیش از این به من و امثال من پر و بال ندهید! باور کنید من بی تقصیرم! من اشتباهی ام!!
آقایان مسئول! تا کی باید بودجه های هنگفت، صرف افرادی شود که از اساس با واژه ی " ادب " و " اخلاق " بیگانه اند! باور کنید این موارد، جزء ساده ترین خواسته های یک ملت است...
تو را به خدا خدا مسئولان فکری کنند و بیش از این پول مملکت را در حلقوم این جماعت نادان تازه به دوران رسیده، پرت نکنند...
بالا غیرتا آقایان مسئول! بیایید این پولها را صرف این همه جوانی کنید که در اوج استعداد، کنج خانه نشسته اند و یا مجبورند با حقوق های اندک کارمندی، فعالیتی کنند که نه تخصص شان است و نه به آن علاقه دارند!
خدایش بیامرزد پدربزرگم که همیشه زمزمه می کرد...
چو گدا معتبر شود، ز خدا بی خبر شود...!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر