چندی پیش تصاویری از بیلبوردهای تبلیغاتی در مورد فواید و لزوم داشتن حجاب (!) در سطح شهر دیده شد که پیشتر در وبلاگ پیشین نگارنده که در آزادترین کشور دنیا مسدود شد، گذارده شد!
شعر آن بیلبورد از قرار ذیل بود:
خواهرم ای دختر ایران زمین
زلف خود از روسری بیرون مریز در مسیر چشمها افسون مریز
یاد کن از آتش و روز معاد طره گیسو مده در دست باد
خواهرم دیگر تو کودک نیستی فاش تر گویم عروسک نیستی
خواهرم ای دختر ایران زمین یک نظر عکس شهیدان را ببین
خواهرم این لباس تنگ چیست؟ پوشش چسبان رنگارنگ چیست؟
خواهرم اینقدر تنازی مکن با اصول شرع لجبازی مکن
در امور خویش سرگردان مشو نوعروس چشم نامردان مشو
" خیمه گاه عشاق الحسین "
و اما اکنون بعد از گذشت ماهها، دختری از دیار ایران آریایی، پاسخی دلنشین و صد البته دندان شکنی به این شاعر چشم هیز و بی هنر داده است که با هم پاسخ این شاعره باهوش را می خوانیم...
ای فلانک خاک عالم بر سرت گر چنین گویی سخن با خواهرت
خواهر تو نیستم البته من پس فزونتر از دهانت زر نزن
چشم هیز و خوی بد، فکر پلید از دل هر مصرعت آمد پدید
زشتی دید و کلام ذات تو هست پیدا در همه ابیات تو
از خرد چون کم رسیده سهم تو نیست زیبایی من در فهم تو
هم نگفته با تو هیچ آموزگار هست طنازی به تای دسته دار
یا نمی دانند عشاق حسین فرق ساده را میان تا و طین
همچنین آرایش من ای عمو در خیابان نیست، کم یاوه بگو
جای آرایش چه نزدیک و چه دور سالن زیبایی است ای بیشعور
من لباس تنگ می پوشم، بله پوشش خوشرنگ می پوشم، بله
می شوم طناز و زیبا و ملوس می خرامم در چمن چون نوعروس
زلف خود ریزم برون از روسری می کنم در چشم مردان دلبری
طره گیسو دهم در دست باد گور بابای تو و روز معاد
" زری دلنشین "
پانوشت کوجه لوتکا: نخست باید به این شیردختر آریایی و شهامت و جسارتش آفرین گفت و ذوق و سلیقه اش را ستود؛ اما لازم به توضیح است که یک اشتباه کوچک نیز در شعر این هموطن گرامی وجود دارد و آن اینکه " تنازی " یک لغت ترکیبی پارسی به معنای دلبری و عشوه گری از طریق به نمایش گذاردن جسم می باشد و " طنازی " ریشه عربی داشته و به معنای شوخ طبعی و بسیار طنزپردازبودن می باشد!
با تمام این اوصاف، این مورد چیزی از ارزشهای شعر این بانوی ایرانی و شهامت ستودنی اش کم نمی کند...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر