مسابقات ليگ دهم حرفه ای در ايران يكی از فراگيرترين و مهم ترين مسابقات برگزار شده در تاريخ فوتبال ايران است؛ ليگی كه البته نواقص و مشكلات متعددی هم دارد! ويژگی هايی كه برخی از آنها فقط در فوتبال ايران رخ می دهد!
۱- ليگ برتر فوتبال ايران از جمله ليگ هايی است كه برخی از تيم های آن نام اسامی بازيكنان خود را در هيات فوتبال يک شهر ثبت می كنند و در شهر ديگری بازی های خودشان را انجام می دهند! مثال می خواهيد؛ « پيكان »
۲- ليگ فوتبال ايران از جمله ليگ هايی در فوتبال دنياست كه بعضی از تيمهايشان در شهری تمرين می كنند و بازیهای خودشان را در شهر ديگری انجام می دهند! دو تيم فوتبال صبا و پيكان چنين وضعيتي را دارند! صبا و پيكان در تهران تمرين و در شهرهای قم و قزوين بازی می كنند!
۳- ليگ برتر فوتبال ايران به نوبت، بهره مندی از سهميه تيمها را به شهرهای مختلف محول می كند! دو سال قبل، ما در ليگ برتر فوتبالمان شيراز را با دو تيم داشتيم؛ در همين زمان، مشهد هم دو تيم در مسابقات ليگ برتر داشت؛ امروز ديگر در شيراز و مشهد تيمی در ليگ برتر نداريم و به جای آن تيمهايی به ليگ برتر آمده اند كه دو سال قبل اصلا در ليگ برتر نبوده اند! مشهد و شيراز دو سال قبل در ليگ برتر صاحب دو تيم بودند اما امسال يک تيم هم ندارند! در عوض شهر تبريز، دو سال قبل در ليگ برتر نماينده نداشت اما امسال در اين عرصه صاحب دو نماينده است! تا دو سال قبل وزارت نفت در ليگ برتر تيم نداشت اما امسال در اين عرصه صاحب دو تيم فوتبال شده است! به عبارتی، مشهد و شيراز از دو سال قبل به امروز جای خود را به تبريز و وزارت نفت داده‌اند!
۴- از مهمترين معايب ليگ برتر ايران آن است كه تمركز و قدرت مديريتی در تيمها اندک است؛ چنانچه مديرعامل يک تيم، سال گذشته مديرعامل تيم ديگری بوده است! در خارج از ايران مديريت باشگاه تحت سازمانی است؛ مديريت منسجمی كه اختيار عملش مشخص است؛ مدير تيمها انتخابي است و... اما اينجا مديری مثل حسين هدايتی در يک سال رئيس هيات مديره يک تيم است و در سال آينده همان مدير، مديريت يک تيم ديگر را بر عهده دارد! اين شرايط در تيمهای ديگر هم صادق است؛ مثل ناصر شفق ( ابومسلم، تراكتورسازی، پاس )، حسين كفعمی ( ذوب آهن و پيكان ) كريم ملاحی ( ابومسلم، پاس، تراكتور )، محمدحسن انصاریفرد ( پرسپوليس و راه آهن )، كاظم اوليایی ( استقلال و پاس همدان )، مصطفی آجورلو ( پاس و استيل‌آذين ) و... اما در هيچ كجای دنيا اتفاق اعجاب آور معادلی ديده نمی شود!
۵- فقط در ايران است كه يک مدير بدون آنكه انتخاب شود، دو يا سه بار به سمت مدير يک تيم انتصاب می شود! حالا خوب يا بد فرق نمی كند؛ عقل و منطق می گويد اگر خوب بود چرا كنارش گذاشتند و اگر بد بود چرا دوباره منصوبش می كنند! مصداق بارز اين امر، علی فتح الله زاده مديرعامل استقلال است كه فرصت سه باره حضور در تيم فوتبال استقلال نصيب او شد! اتفاقی كه واقعا حيرت آور است!
۶- فقط در ايران است كه تيمها به صورت گلخانه ای از يک شهر به شهر ديگری می روند! در كجای دنيا سراغ داريد كه مثلا يک شبه تيم بايرن مونيخ، تبديل به بايرن هامبورگ شود؟! يا مثلا هرتابرلين يک شبه تبديل به هرتا اشتوتگارت شود؟! فقط در ايران است كه رفتن پاس تهران به همدان بعد از ۴۴ سال حضور در تهران، ممكن می شود! فقط در ايران است كه پيكان تهران و صباباتری تهران تبديل به پيكان قزوين و صبای قم می شوند! اين انتقال اگر در جهت پيشرفت فوتبال در اين شهرهاست كه خوشبختانه يا متاسفانه می بينيم كه هيچ تغييری در فوتبال اين شهرها ايجاد نشده است! نه تماشاگر بيشتر و نه ساخت و ساز بهتر!
۷- فقط در فوتبال ايران است كه ليگ ۱۶ تيمي تنها به خاطر شكايت يک تيم باشگاهی، ۱۸ تيمی می شود! ليگ ۸۶ را می گوييم كه قرار بود با ۱۶ تيم آغاز شود، اما به خاطر شكايت تيم صنعت نفت آبادان كارش را با ۱۸ تيم آغاز كرد تا برنامه های ليگ اين همه به هم بريزد!
۸- فقط در ليگ برتر ايران است كه مسابقات، هر سال ۱۰ روز جلو می افتد! در واقع تقويم ليگ برتر ايران به جای سال رايج کشور، يعنی سال شمسی، منطبق و معادل با سال قمری پيش می رود! و باعث تاسف است كه ليگ ايران در ۲۸-۲۷ دوره اش حدود ۳۰ تغيير داده است!
۱- ليگ برتر فوتبال ايران از جمله ليگ هايی است كه برخی از تيم های آن نام اسامی بازيكنان خود را در هيات فوتبال يک شهر ثبت می كنند و در شهر ديگری بازی های خودشان را انجام می دهند! مثال می خواهيد؛ « پيكان »
۲- ليگ فوتبال ايران از جمله ليگ هايی در فوتبال دنياست كه بعضی از تيمهايشان در شهری تمرين می كنند و بازیهای خودشان را در شهر ديگری انجام می دهند! دو تيم فوتبال صبا و پيكان چنين وضعيتي را دارند! صبا و پيكان در تهران تمرين و در شهرهای قم و قزوين بازی می كنند!
۳- ليگ برتر فوتبال ايران به نوبت، بهره مندی از سهميه تيمها را به شهرهای مختلف محول می كند! دو سال قبل، ما در ليگ برتر فوتبالمان شيراز را با دو تيم داشتيم؛ در همين زمان، مشهد هم دو تيم در مسابقات ليگ برتر داشت؛ امروز ديگر در شيراز و مشهد تيمی در ليگ برتر نداريم و به جای آن تيمهايی به ليگ برتر آمده اند كه دو سال قبل اصلا در ليگ برتر نبوده اند! مشهد و شيراز دو سال قبل در ليگ برتر صاحب دو تيم بودند اما امسال يک تيم هم ندارند! در عوض شهر تبريز، دو سال قبل در ليگ برتر نماينده نداشت اما امسال در اين عرصه صاحب دو نماينده است! تا دو سال قبل وزارت نفت در ليگ برتر تيم نداشت اما امسال در اين عرصه صاحب دو تيم فوتبال شده است! به عبارتی، مشهد و شيراز از دو سال قبل به امروز جای خود را به تبريز و وزارت نفت داده‌اند!
۴- از مهمترين معايب ليگ برتر ايران آن است كه تمركز و قدرت مديريتی در تيمها اندک است؛ چنانچه مديرعامل يک تيم، سال گذشته مديرعامل تيم ديگری بوده است! در خارج از ايران مديريت باشگاه تحت سازمانی است؛ مديريت منسجمی كه اختيار عملش مشخص است؛ مدير تيمها انتخابي است و... اما اينجا مديری مثل حسين هدايتی در يک سال رئيس هيات مديره يک تيم است و در سال آينده همان مدير، مديريت يک تيم ديگر را بر عهده دارد! اين شرايط در تيمهای ديگر هم صادق است؛ مثل ناصر شفق ( ابومسلم، تراكتورسازی، پاس )، حسين كفعمی ( ذوب آهن و پيكان ) كريم ملاحی ( ابومسلم، پاس، تراكتور )، محمدحسن انصاریفرد ( پرسپوليس و راه آهن )، كاظم اوليایی ( استقلال و پاس همدان )، مصطفی آجورلو ( پاس و استيل‌آذين ) و... اما در هيچ كجای دنيا اتفاق اعجاب آور معادلی ديده نمی شود!
۵- فقط در ايران است كه يک مدير بدون آنكه انتخاب شود، دو يا سه بار به سمت مدير يک تيم انتصاب می شود! حالا خوب يا بد فرق نمی كند؛ عقل و منطق می گويد اگر خوب بود چرا كنارش گذاشتند و اگر بد بود چرا دوباره منصوبش می كنند! مصداق بارز اين امر، علی فتح الله زاده مديرعامل استقلال است كه فرصت سه باره حضور در تيم فوتبال استقلال نصيب او شد! اتفاقی كه واقعا حيرت آور است!
۶- فقط در ايران است كه تيمها به صورت گلخانه ای از يک شهر به شهر ديگری می روند! در كجای دنيا سراغ داريد كه مثلا يک شبه تيم بايرن مونيخ، تبديل به بايرن هامبورگ شود؟! يا مثلا هرتابرلين يک شبه تبديل به هرتا اشتوتگارت شود؟! فقط در ايران است كه رفتن پاس تهران به همدان بعد از ۴۴ سال حضور در تهران، ممكن می شود! فقط در ايران است كه پيكان تهران و صباباتری تهران تبديل به پيكان قزوين و صبای قم می شوند! اين انتقال اگر در جهت پيشرفت فوتبال در اين شهرهاست كه خوشبختانه يا متاسفانه می بينيم كه هيچ تغييری در فوتبال اين شهرها ايجاد نشده است! نه تماشاگر بيشتر و نه ساخت و ساز بهتر!
۷- فقط در فوتبال ايران است كه ليگ ۱۶ تيمي تنها به خاطر شكايت يک تيم باشگاهی، ۱۸ تيمی می شود! ليگ ۸۶ را می گوييم كه قرار بود با ۱۶ تيم آغاز شود، اما به خاطر شكايت تيم صنعت نفت آبادان كارش را با ۱۸ تيم آغاز كرد تا برنامه های ليگ اين همه به هم بريزد!
۸- فقط در ليگ برتر ايران است كه مسابقات، هر سال ۱۰ روز جلو می افتد! در واقع تقويم ليگ برتر ايران به جای سال رايج کشور، يعنی سال شمسی، منطبق و معادل با سال قمری پيش می رود! و باعث تاسف است كه ليگ ايران در ۲۸-۲۷ دوره اش حدود ۳۰ تغيير داده است!
۹- فقط در ليگ برتر ايران است كه قوانين رايج و حاكم بر آن سال به سال دچار تغيير می شود و تاسف آورتر اینکه هيچ قانونی، ضمانتی برای اجرا ندارد!
در نهایت از ۹ مورد فوق این نتیجه را می توان گرفت که فقط در ليگ برتر ايران است كه پيش بينی هر اتفاق عجيبی امكان پذير است...!!!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر